Dutchweekend Saalbach Volume 1: Dag 1
Wat een weekend! Wat een succes! Wat een gezelligheid! Na de eerdere edities in Italië, is nu ook Dutchweekend Saalbach een feit. En bij de ‘tewaterlating’ van dit nieuwe project was natuurlijk het hele Summit Team aanwezig. Daarom kleurde Saalbach tijdens het weekend van 26 tot 30 maart tijdelijk Summit-blauw en stond de ‘gemütlichkeit’ op de hoogste stand.
Het team:
Over mij: Mijn naam is Nick. Als ex-stagiair, huidig werknemer, blogger en student was het een enorme eer om aanwezig te zijn bij project Saalbach 1.0. Daarom, met veel liefde, een verslag van het weekend vanuit mijn perspectief en met aanvulling van het Summit team:
‘Vele wegen leiden naar Saalbach’
Saalbach ligt ver van ons vandaan. Wel niet zo ver als Rome, maar het is toch een flink aantal kilometers toeren. Met name de busreis duurde erg lang: van horen zeggen was het een goede 14 uur door een besmeurd raampje naar buiten koekeloeren. Desondanks was Summit Travel vertegenwoordigd aan boord van de bus, namelijk door Roan en Jantine. Zij stapten woensdag de 25e rond een uur of zes op bij Museumpark in Rotterdam, niet wetende dat dit de reis van hun leven zou worden.
Het grootste deel van het Summit team reisde met eigen vervoer. Een zwarte, met-het-Alpenreizen-logo-bestickerde stationwagen – met daarin de baas Robert en diens vriendin Antoinette- leidde het konvooi en arriveerde al vroeg in de week in Saalbach om ‘het nodige klaar te zetten’.
Op de woensdagavond streek het fanatieke skiërskoppel Astrid en Rob neer in het Salzburgerland en kort daarop volgde het blonde duo Lotte en Lisanne.
De damesdelegatie Margot, Steffie, Fauve en Sandra was niet de strikken voor een road trip langs het prachtige decor van de Duitse Autobahn en koos wijselijk voor een retourtje Amsterdam-Salzburg door de lucht. Zij stonden daardoor vroeg op de donderdagmiddag al op de piste.
Laat op de donderdag, als een slak op een teerton, kwam ook ‘de laatste wagen aus Holland’-met daarin Friso, Ronald, Melanie en ikzelf- aan in Saalbach. Het had eventjes geduurd, maar iedereen was er en het feest kon beginnen!
Landhaus ‘Serfaus’
Een authentiek, houten ‘Landhaus’ tegen de heuvel aangebouwd met uitzicht op de pisten. Dat was mijn droombeeld van ons verblijfplaatsje. Ik kon natuurlijk mijn geluk niet op toen bij aankomst mijn droom werkelijkheid bleek te zijn. Landhaus Mitterer: een karakteristiek, familie gerund Oostenrijks vakantiehuis met uitzicht op de Schattberg. De euforie werd versterkt door het idee dat we hier alleen met het Summit team verbleven; een gezellige manier van teambuilding en een uitgelezen mogelijkheid om ieders geheimen te leren kennen.
Het huisje zag er van binnen netjes uit: schone kamers met ruimte voor de skikledij, een zithoekje, balkon en een ruime badkamer. De vloer was bekleed met Habsburgs tapijt en de gang en eetzaal waren sfeervol gedecoreerd met koperen hazen die voor het ultieme paasgevoel zorgden.
Het ontbijt was van hoge kwaliteit en bestond uit allerlei verse broodjes, vleeswaren, fruit, eieren en Segafredo koffie. Plus, wanneer je het lief vroeg bakte onze gastheer Bernard met alle genoegen een lekker omeletje. Bernard, een knuffel-Oostenrijker ten voeten uit, zorgde met veel liefde ervoor dat ons verblijf in Saalbach zo comfortabel mogelijk was. Helaas werd Bernard niet altijd even goed begrepen. Zo waren Fauve, Steffie en Margot er heilig van overtuigd dat de beste man ‘Serfaus’ heette, wat vrij vertaald terugslaat op de Tiroolse begroeting ‘Servus’. Daarentegen zou het natuurlijk prima een Oostenrijkse gewoonte kunnen zijn om vijfmaal op een dag je naam te zeggen tegen iedereen die je tegenkomt in de wandelgangen…
Een bonte eerste avond
Met de vermoeidheid nog in de benen, maar vol goede moed maakte het Summit team zich klaar voor het feestje bij de Bauers Schi Alm. De een deed dit door middel van een kort middagdutje, de ander bleef tot laat op de piste en voor sommigen kon het bier niet vroeg genoeg beginnen te vloeien en zochten dan ook het terras op.
Bij de Bauers Schi Alm ging al vanaf een uur of 5 het dak eraf en de tent was goed gevuld. Je kon duidelijk merken dat iedereen er echt zin in had en de ‘gemütlichkeit’ was absoluut om over naar huis te schrijven. Het duurde eventjes totdat het hele Summit-team van de partij was, maar zo rond een uurtje of acht konden de glazen geheven en de danspasjes uit de kast gehaald worden. Aanvankelijk waren het Fauve, Steffie en Lotte die de dansvloer deden opleven. De mannen stonden in een veelvoorkomende houding -met de handen in de zakken- en keken het allemaal eens eventjes rustig aan. Dit duurde echter niet lang, want de koude Saalbachernacht in combinatie met neerslag van natte sneeuw en Ottakringer-bier maakte het stilstaan onverdraaglijk. Bewegen werd dus een vereiste en langzaam verscheen er ook meer testosteron op de dansvloer.
De muziek bestond uit een mix van après-ski, schläger, hardstyle, house en overig genot voor het oor. Op deze manier kreeg ieder wel iets leuks te horen en kon er uitbundig gedanst worden.
De Bauers Schi Alm werd vervolgd met een echte Oostenrijkse delicatesse: pizza! Volgens de baas was Bobby’s Pub daar de uitgelezen locatie voor en daar was niks over gelogen; bier, pizza, pool, live sports en een heuse kegelbaan. Met een goed gevulde maag was iedereen wel toe aan een beetje nachtrust en werd het clubleven vooralsnog een nachtje overgeslagen.
Dag 1 in Saalbach was enerverend, vermoeiend, maar vooral erg gezellig. Een prima voorbode dus voor wat er nog allemaal komen ging.
Wordt vervolgd……
Recente reacties