Robbie’s Angels
Behalve Robert, overduidelijk een man, werken bij Summit Travel alleen dames. We noemen onszelf dan ook weleens gekscherend Robbie’s Angels, en qua aantal laat Robbie Charlie met gemak achter zich. Inmiddels wordt de Summit werkvloer bevolkt door tien werknemers en binnenkort nog aangevuld met een stagiaire.
Ieder van ons heeft haar eigen specialiteit: de een heeft meer met letters en talen, de ander doet het goed met cijfers of computersystemen. Eén ding hebben we echter gemeen: we houden allemaal van sneeuw. Of wellicht wat specifieker: we houden allemaal van sneeuw op een berg waar je op een sportieve manier gebruik van kunt maken.
Wellicht is een voorstelrondje op zijn plaats, want als je op kantoor zit en je je product via het internet aan de man brengt blijf je redelijk anoniem. Je naam staat weliswaar onder aan de e-mail en het doorkiesnummer in de handtekening maakt een persoonlijker contact met de klant mogelijk, maar de mens achter de stem en e-mails blijft voor de gemiddelde klant verborgen.
Zo is er de collega die erg graag op de foto gaat. Die foto’s kosten haar echter steevast veel geld, want ze worden voornamelijk genomen als ze in de auto zit en het gaspedaal net even te hard intrapt. Die auto van de zaak kunnen we vermoedelijk op onze buik schrijven…
Er was eens een collega die voorheen regelmatig taartjes bakte en deze vervolgens mee naar kantoor nam. Dat klinkt als een sprookje en dat is het ook, behalve dan dat het een ongelukkig einde kent. Als ik namelijk de laatste stand van zaken bekijk dan heeft ze die hobby kennelijk afgezworen.
Dit is geen hint, dit is slechts een constatering. Dat snapt u.
Een van onze engeltjes roept over zichzelf dat ze eigenlijk niet bijzonder klantvriendelijk is.
Stel dat u bij aankomst in uw appartement ontdekt dat er paddenstoelen op de badkamervloer groeien. Dat overkomt u uiteraard niet als u bij Summit Travel boekt, maar stél. Dan maakt dat deze bewuste collega echt niets uit. Zégt ze. En vervolgens zit ze dan een uurtje driftig te typen en te bellen en wordt het spreekwoordelijke varkentje met het grootste gemak door haar gewassen.
Zoals u weet zijn we een tour operator en geen reisbureau. We hebben echter wel een collega met een heuse reisbureaustem. Ze heeft het zelf niet erg in de gaten, maar deze wordt vooral ingezet als er bijvoorbeeld naar Oostenrijk gebeld moet worden om een of ander lastig zaakje af te handelen. “Überfreundlich” staat ze de persoon aan de andere kant van de lijn te woord, terwijl de overige collega’s niet eens hun best doen om niet hardop te grinniken.
Onze nieuwste aanwinst zit sinds anderhalve maand tegenover me en is momenteel druk bezig om onder meer de mooiste foto’s bij de nieuwe accommodaties te zoeken. In het begin klonk er nog met enige regelmaat een verbaasde kreet: de Oostenrijkse hotels promoten hun wellness namelijk vaak met bijzonder pikante plaatjes die wij niet geheel geschikt achten voor onze website. Inmiddels is ze eraan gewend en knipt ze alle ongewenste details er gewoon uit.
Tot slot is er nog de collega die iedere maand mijn salaris stort. Over deze persoon kan ik om de voor de hand liggende redenen geen verdere uitspraken doen, ik hoop op uw begrip.
De oplettende lezer heeft het al gemerkt: niet alle collega’s komen in dit verhaal voor. Nóg niet, maar wacht u vooral de volgende edities van deze blog af.
Of ik zelf een van deze dames ben? Belt u mij gerust, ik verwacht dat u er zo achter bent.
Doorkiesnummer 204!
Recente reacties